Van spiraal tot gonorroe

Inmiddels zijn we alweer een paar dagen terug in (het koude) Nederland en vinden we eindelijk de tijd voor een laatste blog! Het project is een groot succes geworden en daar zijn we de laatste twee weken dus erg druk mee geweest! We hebben uiteindelijk veel meer gedaan dan in ons plan van aanpak staat, dus daar zijn we erg trots op en blij mee :)!

Nadat we een extra activiteit op EPI (MBO opleiding tot verpleegkundige) hadden gedaan, kregen we aangeboden om kraamvisites mee te rijden met het Wit-Gele kruis. Dat leek ons natuurlijk erg leuk, dus op donderdag 4 december zijn we vroeg opgestaan om mee te rijden. Emma reed mee met Charlotte en Lucy met Gregory. "Kraamzorg" is hier een soort mix tussen wat in Nederland de verloskundige en kraamzorg doen. Op één dag gaat de kraamverzorgende bij ongeveer vijf gezinnen langs. Daar vragen ze een aantal dingen uit (zoals in Nederland de verloskundige doet) en helpen daarna bijvoorbeeld met het in bad doen van de baby. In de kraamperiode komen ze dan ongeveer vijf keer langs, de verloskundige ook trouwens (voor de medische controles). Een aantal dingen vielen ons erg op, bijvoorbeeld de nadruk die er ligt op het controleren van navelstompjes. In Nederland zetten we na de bevalling een knijper op de navelstreng, die valt een aantal dagen na de bevalling af en voilá! Op Aruba wordt hier een actiever beleid gevoerd, vooral als het navelstompje eenmaal is afgevallen. Dan wordt deze in veel gevallen aangestipt met een zilver nitraat stift om het "herstel te bevorderen". Het viel ons met name op dat baby's erg hard krijsen als het gebeurt (het schijnt een branderig gevoel te geven).
Een andere kraamvisite kon niet doorgaan omdat de ouders met de baby naar het consultatiebureau waren gegaan. Hier lieten ze namelijk gaatjes prikken in de oren van hun twee dagen oude dochter. Dit schijnt op Aruba heel gebruikelijk te zijn, omdat zo voor iedereen zichtbaar is dat het een meisje is.

Op zondag 7 december hebben we een heerlijke dag op een catamaran doorgebracht! Heerlijk om in de zon te zitten, vlak boven het azuurblauwe water. De combinatie met een open bar was wellicht minder geslaagd, niemand heeft er aan gedacht dat het misschien verstandig was om ons nog een keer in te smeren... Dat hebben we nog een aantal dagen gevoeld dus! We kijken toch terug op een geweldige ervaring! Drie keer zijn we gestopt om te snorkelen, erg gaaf om die prachtige vissen van dichtbij te zien! De eerste stop was bij een scheepswrak uit de tweede wereldoorlog, ook heel indrukwekkend dus.

Woensdag 10 december hadden we tijd voor een nieuwe wandeling door het Arikok national park. Deze keer hebben we onder andere de oude woning van Arie Kok gezien en grottentekeningen. De vleermuisgrot heeft de meeste indruk gemaakt! In het begin was een beetje eng dat ze geruisloos op centimeters van je hoofd over vliegen, maar toen we eenmaal gewend waren was het geweldig!

De laatste dagen op Aruba hebben we ons project afgerond en een (goede) eindbeoordeling van Joanne ontvangen. Nu moeten we vooral erg wennen aan de Hollandse kou en stellen we ons in op de naderende feestdagen. We kijken terug op een succesvol project en hele bijzondere tijd en weten al waar we volgend jaar wat winterzon gaan halen :)!

Liefs, Emma en Lucy.